Վահէ Հովհաննիսեան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ
Օրուայ իշխանութիւնների ցածր վարկանիշը եւ վերարտադրուելու զրոյական հնարաւորութիւնը դեռեւս չէն նշանակում, որ ընտրութիւններում (հերթական, թէ արտահերթ) նոր, սօլիդ իշխանութիւնների յաղթանակն ապահւուած է։
Բոլոր հիմնական եւ մտահոգ դերակատարները սա պէտք է յստակ ունենան իրենց հաշուարկներում։ Բոլորը պատրաստւում են ընտրութիւնների, եւ պէտք չէ ձեւացնել, թէ դա այդպէս չէ։ Այլ հարց է, որ շատերը չէն գտել եւ չէն գտնելու իրենց մասնակցութեան օպտիմալ ձեւը։
Աեօ, այս իշխանութիւնը կորցրել է իր սոցիալական բազան, ապրում է մէկ լրացուցիչ օրուայ հոգեվիճակով, բայց դա հակաիշխանական ուժերի համար յաղթանակի երաշխիք չէ։ Սա չհասկանալը բերելու է մեր բոլորի ծանր պարտութեանը` այն պարտութեանը, որի ծաւալն ու բովանդակութիւնը մենք այսօրուայ ելակէտից լաւ չենք պատկերացնում։ Արտաքին ռիսկերը նոյնն են, բայց դրան աւելանալու է.
ա. Ներքին յուսահատութեան եւ կազմաքանդման արագընթաց պրոցես
բ. արտաքին աշխարհում` վերջնական ընկալում, որ այս ժողովուրդը պետութեան ունակ չէ։
Որպէսզի մենք 2026-ին կամ դրանից աւելի շուտ չյայտնուենք այս իրավիճակի առաջ, պէտք է անենք եւ չանենք մի քանի կարեւոր բաներ։ Կան թակարդներ, որոնք պէտք է նկատել, որոնցից պէտք է խուսափել։ Մենք ունենք յաղթանակի երեւացող ճանապարհ, բայց այն ականապատ է, եւ այդ օբյեկտիւ ու սուբյեկտիւ ականները յաղթահարելու համար պահանջուելու են խելք, զսպուածութիւն եւ համակեցութեան նորմեր։ Ես առաջիկայում հատ-հատ կանդրադառնամ դրանցից ամենակարեւորներին, որովհետեւ սա թիմային շահի կամ սիմպատիաների մասին չէ, այլ՝ շատ աւելի ընդհանրական եւ լուրջ նպատակի։